Foto´s Drente

Ik heb even geen tijd om de foto´s bij de bijbehorende tekst te zetten. Voor nieuwsgierige aagjes, heb ik de foto´s wel al op onze fotosite gezet. Klik hiervoor op de link hier naast.

Vrijdag

Helaas, we moeten al weer weg. Gelukkig wordt er voor ons schoon gemaakt. We hoeven alleen de afwas te doen en het bed af te halen.

Daarna zijn we samen naar Han van Hagen gegaan. Patrick vondt de etsen gelukkig ook mooi, dus heb ik ze als vakantiesoevenier gekocht. Ze zullen prachtig hangen boven het groene bureautje.

En daarna zijn we gewoon rechtstreeks naar huis gereden. De honden waren weer blij dat ze ons zagen. Maar het is nog niet over. Na het weekeind gaan we nog een weekje camperen met ons busje.

Donderdag

Eerst naar Culemborg. Want dat zou een oude vestingstad zijn. Dat was het ook, maar alles is verniewt. Helaas. Patrick is nog even het museum in geweest om de geschiedenis te bekijken, maar zelfs dat viel tegen.

Daarna zijn we naar Emmen gereden op zoek naar nog een paar hunnebedden. Emmen heeft er maar liefst 7, waarvan wij er 6 hebben gezien. Een daarvan is eigenlijk geen hunnebed, maar een langgraf. Iets wat alleen in Duitsland en Denemarken is gevonden. Verder hebben we nog een grafheuvel bezocht, maar daar was weinig aan.

Onderweg werden we heel lief door iemand geattendeert op het feit dat onze voorband lek was. We moesten dus nog even langs de kwikfit om dit te laten repareren.

´s Avonds hebben we lekker gegeten in Emmen, waarna we al weer terug naar ons huisje moesten.

Woensdag

Patrick is op de fiets naar een museum in Ommen geweest. En ik ben naar de markt in Staphorst. Dat wilde ik wel eens zien. Helaas is het dorp helemaal gemoderniseert. Wel op een mooie manier, maar bij zo iets bekents als Staphorst, verwacht je een autentiek dorp. Er lopen nog wat oudere dames in klederdracht, en het staphorster stipwerk wordt goed verkocht aan toeristen, maar verder viel het tegen.

In ons huisje hangen een aantal erg mooie etsen. En de kunstenaar, Han van Hagen, blijkt onze buurman te zijn. Wel is waar nog een eindje fietsen, maar toch. Even gebelt of ik terecht kon, waarna ik verwelkomt werd door zijn vrouw. Ik heb mijn oog laten vallen op 3 etsen die bij onze boerderij gemaakt zijn.

Net toen ik thuis kwam, arriveerde Patrick ook weer van zijn uitstapje. Eindelijk is het weer mooi weer, dus zijn we lekker in de tuin gaan zitten. Hij met een boek, ik met schilderwerk. Deze avond hebben wel lekker gebbqt.

Dinsdag

In de ochtend weer rustig aan gedaan. Na de lunch op de fiets naar Dedemsvaart. Daar zijn de tuinen van Mien Ruys, en die wilde ik wel eens zien. Ik begrijp waarom zij een beroemde tuinvrouw is geworden.

Dedemsvaart houd jaarlijks een feestweek, de Dedemsvaria. Vandaag was er kermis, een autorodeo en een tentoonstelling van oude machines. Leuk om overheen te lopen, we hebben ons dus wel vermaakt. Hier heb ik ook geinvesteerd in een fietstas. Ik was de fietsmand zat, dat werkt voor geen meter.

Na een lekkere pizza bij de pizzaria weer naar huis gefietst en de avond rustig doorgebracht.

Maandag

Maandag zijn we op tijd vertrokken. We wilden naar het hunnenbedcentrum. En dat bleek erg interessant. Ze hebben een hele uitleg over het trechterbekervolk, de mensen waarvan ze denken dat ze de hunnenbedden hebben gebouwd. Daarnaast staat uitgelegt waarom en hoe de hunnenbedden gebouwt zijn. Tenminste, dat gokken ze, want echt veel is er niet bekent uit die tijd.

Bij het centrum ligt ook een hunnenbed. En in het centrum een grafheuvel. Verder hebben ze een lemen boerderij gebouwt in de stijl die ze denken dat toen gebruikt werd.

Hierna zijn we naar het boomtoppenpad gegaan. Een pad met uitleg over bomen, ter hoogte van de toppen van de bomen. Ook leuk, maar inmiddels regende het weer.

Vervolgens wilde we naar Orvelte. Maar onze Tomtom had die plaats niet goed in zijn bestand staan, waardoor we een half uur uit de richting waren. Wel kwamen we langs het kamp Westerborg. Helaas sloot het een half uur later, wat te kort is om goed rond te kijken. Daar moeten we dus nog eens terug. Op de kaart naar Orvelte gereden, wat inmiddels ook gesloten was. Dit is een dorpje met een autentieke brink. Ook dicht is het erg leuk om er doorheen te lopen.

Zaterdag en zondag

Zaterdag eerst maar eens langzaam aan gedaan. Na de lunch eerst naar de Weem gelopen. Er loopt een pad van ons huisje, dat de Reest oversteekt, het beekje dat de grens vormt tussen Drenthe en Overijsel, naar dit informatie centrum. Hier is door stichting Overijsel een tentoonselling ingericht over de das, die hier huist. Daarna zijn we naar Dedemsvaart gegaan.

Daar hebben we de kalkovens bekeken en het turfmuseum bezocht. We kregen een rondleiding van een heel enthousiast meneer die ons veel kon vertellen. Blijkt dat ´onze´ Vecht, helemaal daar heen loopt, en vroeger via het water de Dedemsvaart, Dedemsvaart verbond met Amsterdam. De Dedemsvaart is met financiele hulp van meneer Dedem gegraven, en liep helemaal naar Culemborg.

Daarna zijn we naar Hardeberg gegaan waar een markt met tentoongestelde boerderijdieren zou zijn. Maar wij hebben zo geslakt, dat we pas om 16.00 uur kwamen aankakken, precies de tijd waarop de markt gesloten werd. Helaas, maar ach. Na het eten hebben we nog een rondje gefietst. Ruim 10 km. Bleek mijn achterband lek. Maandag maar eens op zoek naar een fietsenmaker.

Zondag zijn we naar Ootmarsum gegaan. De route er heen was heel erg mooi. Mooi landschap, mooie architectuur. We wilde naar het dorp omdat ik graag het werk van Ton Schulten wilde zien. Een kunstenaar van Hollandse bodem die nog leeft. Hij heeft, of eigenlijk zijn vrouw heeft, een galerie waarin voornamelijk zijn werk verkocht wordt, en er is een museum, helemaal gewijd aan Ton Schulten. En dat terwijl hij nog produktief is. Toevallig kwam hij net met zijn vrouw de gallerie uit toen wij er in wilde.

Het dorp Ootmarsum is opzich erg leuk om te bezoeken. Een oude, goed onderhouden kern, met veel leuke winkeltjes en veel gallerieen. Een aanrader dus.

Op de terugweg zijn we in het 1e dorp al weer gestopt. Eerst zijn we naar een watermolen gelopen, een wandeling van 3 km. Daarna zijn we in een gezellig en antiek restaurant gaan eten, genaamt tante Sien. Heerlijk gegeten. Helaas moesten we toen toch echt naar huis.

Vakantie, eindelijk

Maar wat te doen met deze vakantie. We hebben nog steeds geen plannen.

De eerste week staat in het teken van de computers, opruimen en schoonmaken. Lassie, onze linux-server staat op overleiden, dus zijn opvolger wordt geplaatst. Kunnen we meteen wat ander pc-gerelateerde dingen aanpassen.

Verder heb ik opruim woede. Er gaat dus een volle auto troep naar het oud vuil en de kringkoopwinkel. Heerlijk, al die vrij gekomen ruimte. En het levert meteen 3 veel plezieriger ingerichte kamers op.

Maar we willen toch ook op vakantie. Een huisje moet het worden voor een weekje, in Nederland. Even internet op, en tot ons grote geluk is er nog wat vrij van stichting het drents landschap. Gebeld of dat klopte en hoe het er uit ziet. Heel erg mooi en we kunnen nog terecht. Vrijdag kunnen we er al in. En wauw, wat hebben we het getroffen.

Het is een 2-persoons appartement in een oude gerenoveerde schuur bij een traditionele boerderij met een eigen oprijlaan van 500 mtr. tussen het bos en de hei in. Het staat in Balkbrug. Fantastisch. Eenmaal binnen blijkt het heel mooi ingericht met een houten eethoek en een eiken vloer, een leuk bankje met houten tafeltjes en tv, prachtige houten kast, een grote badkamer met douche en toilet, en aparte slaapkamer met weer dat mooie houten meubilair. Helemaal top! Hier gaan we ons wel vermaken.

Bezige bijen

De bloemen op de werft doen het weer goed. Allerlei insecten komen hier dan ook graag. En ze zijn er maar druk mee.

Verdwaald?

Hebben we echt last van global warming, of is er iets anders aan de hand?

Ik weet dat er in Amsterdam een zeer goed functionerend groepje dwergpapagaaien leeft. Ze hebben het echt naar hun zin. Begonnen in het Vondelpark, en inmiddels met zovelen, dat ze de rest van Amsterdam ook zijn gaan bevolken.

Maar op het platteland verwacht je zo iets niet. We keken dan ook raar op toen we 2 parkietjes in het wild zagen terwijl we op onze moestuin waren. Zullen ze ontsnapt zijn ergens? Dan al wel een tijdje terug. Want ze reageerde als of ze helemaal op hun gemak waren in de vrije natuur en uitstekent voor hun zelf konden zorgen.

Ik had niet verwacht dat Nederland al zo tropisch was. Goed dat we Al Gore serieus nemen.

Verjaardag Sterre

De fokster van Sterre houd elk jaar een reunie voor de pups van haar hond Bonnie. Zo ook dit jaar. We zijn dus afgereist naar Friesland om daar met bijna alle broers en zussen van Sterre te gaan wandel. Tara mocht ook mee. Toevalig heeft ze dezelfde vader als de rest, dus dat is extra leuk. Bonnie heeft 2x een nest gekregen, en Sterre hoort bij het 1e nest. Van alle 2 de nesten is een aparte groepsfoto genomen.

De fokster en haar dochter hadden een echte verjaardagstaart gebakken voor de honden. Als bodem heerlijk schapenvet, en als glazuur allemaal verschillende honden koekjes. Jammie. En wat waren alle honden ineens braaf!

Patrick heeft nog even lekker gespeelt met zijn eigen meiden. En dat vinden ze eigenlijk toch het aller leukst. Gewoon aandacht van je eigen baas, dan heb je helemaal geen behoefte meer aan al die andere honden.

Helaas kregen we te horen dat de vader van de meiden dit jaar is overleden aan een maagkanteling. Beethoven is helaas maar 6 jaar oud geworden. Ik hoop dat onze meiden wat langer bij ons blijven!

Piepers

Nog lang geen tijd om te oogsten, dat hoort pas 2e helft augustus volgens de kenners. Maar onze aardappelplanten gingen al dood. Dat betekent dat ze waarschijnlijk ziek zijn. En dan moet je dus zo snel mogelijk oogsten, anders ben je alles kwijt. Dus wij aan de slag.

Best zwaar, piepers oogsten uit de klei. Gelukkig waren we samen, en deed Patrick het meeste werk. Echt mislukt is de oogst ook niet. Als ik me goed herinner heb ik van alle 2 de soorten een pond gekocht, en zijn we geeindigt met van ieder zo´n 10 kg oogst.

Ze hangen nu in een zak in de zeecontainer. Ze moeten wel hangen, anders eten de muizen ze op. Weten we uit ervaring daar we de zaken eerst neergezet hebben op de grond en een week later al vraatsporen zagen. Grrrr....

Raadsel

Wie weet wat dit is? Het is verkocht als zaad voor courgettes. Maar die zijn groen gestreept. Deze zijn wit, en blijven wit. Wie weet het, want ik ben vreselijk nieuwsgierig!

Gewoon mooi

Mooi he, deze passiebloem op het hek van een vriendin. Met hommel en een prachtige schaduw op het hek. Als je goed kijkt zie je de fiets van Patrick op de achtergrond. We waren daar op verjaarsvisite.

Ramptoerist

We moesten voor een klus in Zevenhoven zijn, en zijn daar heen gereden via het kanaal. Ligt daar toch iets in het water! Blijkt het baby-kraantje van van Schie van de weg gegleden te zijn toen hij om een beroerd geparkeerde auto heen moest manoevreren. Gelukkig was de chaufeur er op tijd uit!

Daar het niet dodelijk was en alleen maar materiele schade, heb ik besloten om later terug te gaan om voor ramptoerist te spelen. Ik wilde wel eens zien hoe ze zo´n kraan er weer uit krijgen. Woord was, dat ze rond 16.00 uur de kraan uit het water gingen halen.

Maar om 16.00 uur aanwezig, al wat er gebeurde, helemaal niets. Nog maar eens gaan babelen, ik kon rustig terug naar huis en op mijn gemak mijn avondeten klaar maken en op eten. Het zou nog wel even duren.

Na lang twijfelen toch nog besloten om rond 19.30 uur nog even die kant op te rijden. Kijken hoe het er voor staat. Toen ik aankwam hing hij inmiddels in de lussen van 2 grote broers, maar was nog lang niet uit het water. Dat heeft nog tot 21.45 uur geduurt.

Eerst hebben ze hem weer laten zaken, waarna ze de giek uit het water hebben opgedoken en uit de modder getrokken. Toen hebben ze aan de achterkant de kubbel en het balast uit de modder gehaalt en weg genomen. Vervolgens hebben ze het hele ding uit de modder getrokken en iets op de dijk gelegt. Dit had tot gevolg dat hij in het water keerde en weer met zijn wielen naar beneden stond, ipv op zijn kop. Dit nog een keer herhaalt tot hij weer helemaal recht stond maar nog steeds in de modder. En al laatste omhoog en op een wachtende oplegger geplaats. Heel spectaculair.

De avond was zeer genoegelijk. Met een van de eigenaren golfen wij af en toe, dus dat was gezellig kletsen. De jongens met wie wij contact hebben (wij huren, huurden moet ik zeggen, dat baby-kraantje of een van zijn grotere broertjes wel eens voor een klus) waren er om de boel te leiden. Handig om mijn info in te winnen. En de dochter van de andere eigenaar heb ik ontmoet. Leuk meisje.

Gek is dat, dit soort ramp-achtige dingen zijn vaak hele gezellige momenten. En natuurlijk was ik niet de enige ramptoerist, de hele buurt was uitgelopen om dit kunststukje te volgen. Misschien interessant, het duurt 1,5 jaar voor je een nieuwe kraan hebt. Kosten? Ach, maar 500.000. Euro´s natuurlijk.

Storm

De 1e week van juni. Storm. En niet zo´n beetje ook. Bij Blokker zijn ze aan het verbouwen, en hadden niet verwacht dat het zou gebeuren. De isolatieplaten vlogen door de lucht. In onze straat hadden de populieren het weer zwaar. Ze lieten meteen het een en ander aan takken vallen.

Beunhazen

Mijn auto heeft een grote beurt gehad. Er moest wat roest weggewerkt, en de koppelingsplaten waren dermate versleten dat ik bijna de werft niet meer afkwam. Gelijk met olieverversen en APK-keuren, en we kunnen weer. Dacht ik.

Begin dit jaar begon de 500 al wat onrustig te lopen. En af en toe af te slaan. Na zijn beurt was dat nog niet verholpen, en eigenlijk wist ik toen genoeg. Zijn tank was weer verroest. En dat kan ik makelijk zelf verhelpen.

Zo gezegt, zo gedaan. Nieuw tankje aangeschaft, en op een mooie dag aan de slag. En het is nog leuk om te doen ook.

In het begin heb ik ook al eens last gehad van een verroeste tank. Toen heb ik de tank samen met een andere liefhebber vervangen. Ik was echter vergeten hoe de vlotter en de ingang van de benzineslang eruit zien. Dat gekke ding op de foto is dus het hele aparaat in een. Dat zwarte ronde ding is de vlotter, en de stang met de sok erom is het begin van de bezineslang naar de motor toe. Simpel systeem he, je moet er wel bewondering voor hebben. Het hele gebeuren schuif je door de grote opening bovenop de tank, schroef je goed vast, en klaar met die banaan. Kind kan de was doen.

Helaas was ik te lang door gereden met vuil in mijn tank, dus was het al in mijn carborateurs gekomen. Dit dacht ik ook wel even zelf te doen. Maar toen ik bijna alles los had, en weer een slangetje tegen kwam wat ook nog los moest (wat natuurlijk niet meeviel), heb ik alles weer vast geschroeft en mijn garagemeneer opgebelt. Gelukkig heeft hij het probleem opgelost. Bleek dat niet alleen mijn carborateur vies was, maar ook mijn bobine aan puin door ouderdom. Ik had het dus toch niet zelf op kunnen lossen.

Etenswaren

In mei en juni ging het goed op de werft. De druif groeide als kool, de aardbei plantjes deden hun best. We hadden zelfs voldoende om aarbeien op brood te eten.

De vijg had jonge vijgjes. En zelfs het olijfboompje wat ik vorig jaar voor 3,50 bij de Blokker heb gekocht, draagt olijfjes in wording.

Dit begint als kleine bolletjes, die later piep kleine bloempjes blijken te zijn, waarna het weer bolletjes worden. Dit zijn wel de olijfjes. Op de foto staan de bloemetjes in wording. De vijg liet helaas al zijn vruchtjes weer vallen. Op de foto staat nog het vruchtje waar ik zo trots op was. Het is dat bolletje in de bladoksel. Toen eind juni het weer omsloeg in regen en omweer, vondt hij het te koud om nog veel moeite te doen voor zijn vruchtjes. Hopen dat het later in het seizoen alsnog lukt.

Ook de roos heeft dit jaar weer goed zijn best gedaan. Het was weer een grote geurige zee van oranje-roze-gele bloemen. Inmiddels ook op het balkon, want vorig jaar heeft hij het hek bereikt en is daar weelderig overheen gaan groeien. Na de bloei moet je snoeien, in de hoop op nog een ronde bloemen. Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om stek te maken van de roos. Meteen maar 10 voor de zekerheid. Het lijkt er op dat ze alle 10 aanslaan!

De frambozen hebben het ook goed gedaan. Die groeien langs het hek bij de container. Inmiddels wonen aan die kant buren met 2 kleine meisjes. Toen ik ze eenmaal verteld had van de framboos, en dat ze alle vruchtjes waar ze bij konden mochten opsnoepen, heeft het niet lang meer geduurt voor de struik leeg was. Ze hebben er een hele week van genoten. En nu is het wachten tot de bramen rijp zijn. Kunnen ze daar van snoepen, en onder tussen voorzie ik ze reikelijk van rabarber. Dat is net onkruid achter.