zondag, juli 30, 2006

29 juli


Vandaag te voet door de jungle en bbq op jane' s place, dezelfde plek waar ik geslapen heb. Onderweg zijn we in de boomtoppen een groep apen tegen gekomen. We moesten heel stil zijn, iets waar de jongens zeer veel moeite hadden, maar uiteindelijk kwamen ze dicht genoeg bij om te kunnen zien. Apen zijn onderling ook enorme kletsmijers. Dat is erg leuk om te horen.

Verder heb ik weer een spin gezien. Zo'n vogelspin van 25cm. Ik ben op afstand gebleven en heb de gids een foto laten nemen! Veel veiliger. Tevens liet de gids ons een plant ruiken, dat bleek de grondstof van vicks ademvrij te zijn.

28 juli

Het is leuk, al die berichtjes van jullie in mijn mail-box. Dus als jullie vragen of opmerking hebben, blijf sturen.

Er is zoveel gebeurt dat ik even moet nadenken wat ik ook al weer gedaan heb deze dag.

Ik ben met de 2 volendamse jongens de rivier opgeweest. 's Morgens hebben we de wetlands gezien. Het deel van de rivier wat nu onderwater ligt en straks weer met sappig gras bovenkomt. Dan gaan alle dieren daar weer grazen. We hebben gezwommen tussen de sardines zeggen ze, maar achteraf bleken daar ook piranhas tussen te zitten. Goed dat ik dat nog niet wist.

Veel bijzondere vogels gezien en uiteindelijk hoog in de bomen ook nog een luiaard. Het is dat hij bewoog, want hij heeft perfecte schutkleuren.

Tijdens de lunch hebben we stukjes kip in het water gegooit waar de vissen meteen opaf kwamen. Toen we de boot weer starte om verder te gaan schrokken we 2 krokodillen op. Hele grote.

Daarna hebben we in een school met dolfijnen gelegen met de boot. Ik blijf dit leuke dieren vinden. Vervolgens hebben we onder een afdak een horizontaal gaande regenbui afgewacht en zijn we op piranhas gaan vissen. Hier wilde ze niet zo goed bijten dus zijn we naar eeen andere plek gegaan. Daar ging het zo goed, dat ik een stukje vlees aan mijn haak deed, de hengel in het water hing, en weer op kon halen met een vis eraan. Wist niet dat het moest, maar normaal moet je 'aanslaan', dat hoefde nu helemaal niet meer. Na 3 van die makelijke vissen wilde ik niet meer moorden en heb gekeken hoeveel plezier de volendammers er in hadden. De gids ving nog een meerval.


Als laatste zijn we in het donker naar de oefer gegaan en heeft de gids een kleine krokodil gevangen. Net als een slang voelt een krokodil als een reeds gemaakte schoen of handtasje.

Thuis gekomen was ik bekaf van deze leuke dag en viel snel in slaap.

donderdag, juli 27, 2006

27 juli

even snel want iemand anders moet op het net. Vannacht in de jungle was te gek. Heel veel mooie geluiden waarop ik heb geslapen als een roos. Ik schijn apen gehoort te hebben, en 2 rode lichtjes die de ogen van een krokodil moesten zijn en veel witte lichtjes die bij andere beesten horen. Veel wijzer kan ik jullie niet maken.

De tocht naar de plek waar we onze hangmatten ophingen was meteen bedoelt als spinnentoer. Heb van te voren gezegt dat ik dat maar niks vond en daar hielden ze goed rekening mee. Toch nog een vogelspin gezien die ruim groter was als mijn hand. En op het buitenplafond van de hut van mijn huidige reisgenoten zit een kleine vogelspin. Bah. Maar verstand op nul, het hoort er bij.

Verder vandaag de rivier op geweest, ubrundu-river, en op een maniok plantage geweest. Maniok is een soort aardappel. Verder gebarbequed op een strandje waar we ook gezwommen hebben.



Morgen ga ik met 2 volendamse jongens piranha's vissen op de amazon.

Patrick mailde dat er elke dag voor hun gekookt wordt (erg lekker) en dat de was wordt gedaan. Ze hebben het in dat opzicht erg luxe.

26 juli

Even een kort berichtje. Na een goede vlucht naar Sao Paulo, een overstap naar Manaus aangekomen in de lodge. Het is hier erg mooi. Zeer rustig. Een nederlandse leiding dus makelijk met de taal.

Na een rondleiding over het terrein in een hele mooie cabin geplaatst. Fantastisch, wacht maar op de foto. Daarna wat gezwommen en nu wachten op het avondeten, waarna ik vanacht in het oerwoud in een hangmat ga slapen ipv in de cabin. Ben benieuwt.

Rob, ik hoop dat de sms is aangekomen, want buiten Manaus waar ik zit doet de mobiel het niet. Anders op deze manier heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Ik wens je nog vele gezonde en gelukkige jaren toe!

dinsdag, juli 25, 2006

25 juli

Vannacht heeft het erg ge-omweerd en geregent. Eigenlijk de hele nacht lang. Dat kwam goed uit want het is hier al 3 maanden erg droog. Het is volgens zeggen 20 jaar geleden dat het zo droog was. Vandaar het gebrek aan watervallen.

Omdat ik alles al gezien heb en nog 1 dag te gaan heb ik besloten toch de Argentijnse kant van de watervallen te gaan zien. Meteen weer een stempeltje in mijn paspoort, en nog wel van het land van onze toekomstige koningin. Daarnaast heb ik gehoort dat aan hun kant de watervallen nog wel wat voorstellen.

Na een busrit met een stop langs de grens voor controlle kwam ik in het park. Natuurlijk vergeten naar de bank te gaan vanmorgen en hun pin-automaat staat heel handig aan de binnenkant van het hek. Dus me maar laten oplichten met wat euro's die ik nog heb. Alles is goed geregelt aan deze kant en je wordt met een treintje vervoert. Eerst maar naar de watervallen gegaan die nog wel water hebben. En inderdaad, zeer indrukwekkend. Beter als Niagara, want hun hebben allemaal bebouwing en wegen er om heen, en hier is het alleen maar natuur. Zeer mooi.

Daarna de hoge en lage route gelopen om de rest te bekijken. Dat is een paar kilometer en neemt ongeveer 3 uur in beslag. Ondanks de droogte nog steeds de moeite waard. Het was wel druk want het bleek de 2e dag te zijn van de argentijnse vakantie.

Vervolgens weer terug naar de stad. Me voorbereiden op mijn vlucht van morgen.

Patrick z'n 1e ervaringen

Ik kreeg de 1e avond een sms dat ze goed aangekomen waren. Om 2.oo uur waren ze eindelijk in het dorp na een koude en spannende rit. De hut was goed volgens zijn zeggen.

Vervolgens kreeg ik een sms dat ze de omgeving verkent hadden en dat alles goed ging.

Daarna hebben we gebelt. Ze hebben de 1e dag gewerkt. Hij heeft zijn 1e metsel-ervaring opgedaan in een vreemd land. De jongens van Maria waren ook aanwezig om te werken en bleken graag te willen. Hij had ook hun aan het metselen gezet.

Iedereen is erg aardig in het dorp die ze tot nu toe ontmoet hebben. Alleen is het dorp wel een heel erg gat. Echt bereik met zijn mobiel heeft hij ook niet, dus dat is lekker rustig. Als ik hem wil spreken moet ik via Piet en Johanna bellen.

Verder heb ik nog niets gehoort.

24 juli

Vandaag wilde ik besteden aan de dam. Dit is de grootste van de wereld, in elk geval als het gaat om stroom opwekken. Ook hier bracht de bus me zonder mankeren en ik was precies op tijd om mee te doen met de toer van 10.00 uur. Dit alles gratis, want het is van de overheid voor het volk.

De toer begon dan ook met een film vol halleluja over Brazilie, het volk en de dam. Daarna werden we in bussen geladen en naar een uitzichtpunt op de dam gereden. Wat is dat ding inmens groot zeg. Ze hebben er 7 jaar aangebouwt met een snelheid van een flat van 55 verdiepingen per uur. Daarna werden we onder de dam door gereden naar de kant van Paraqua (het project was half van Paraqua en half van Brazilie. P. gebruikt echter maar 25% van de stroom, de rest gaat naar B.), ben dus meteen weer in een vreemd land geweest, en over de dam weer terug. Na een uur stond ik weer op straat. Erg efficient, maar wat te doen met al die tijd over.

Het was wederom 32C (gelukkig ben ik daar aan gewend nadat we ongekent 2 hittegolven in NL hebben gehad) en een park is er niet echt in Foz. Dus maar met de bus naar het 3-landenpunt. Dat was niet spectaculair, maar het had in elk geval bankjes onder de bomen zodat ik lekker kon lezen. Uiteindelijk bleken ze een heel mooi uitkijkpunt gebouwt te hebben. Dus daar ben ik naar toe gelopen en heb wederom een uurtje rustig door gebracht. Vervolgens maar terug naar de stad.

Tegenover het busstation zit de dierentuin. Bleek die toch gratis te zijn. Dus ben ik daar het laatste uurtje nog maar even in gegaan. Ze hebben er wat apen, vogels, een jaguar en een krokodil die in een grote buitenvijver zwemt met een hek erom heen waar een gat in zit. Maar ja, ik zit niet in NL, en hier luistert het niet zo nauw denk ik. Ik was er precies rond voedertijd, en zag de schildpadden naar hun blaadjes sla rennen. Althans, hun manier van rennen. En vervolgens snel in hun schild kruipen als de verzorger in de buurt komt.

Een meisje speelde met een stokje met de aapjes. Stokje door het hek, beide trekken. Natuurlijk won uiteindelijk het aapje. Na wat heen en weer lopen hield het meisje haar hand op om om het stokje te vragen. Dat spelletje kende de aapjes. Het stokje kwam door het hek, en zo gauw zij het probeerde te pakken trok het aapje het stokje terug. Leuk.

s Avonds weer lekker gegeten. De 1e avond had ik een restaurant gevonden wat volgens een hier bekende formule werkt. Een salade bar waar je zelf naar hartelust kunt pakken, en mannen die telkens met gegrilt vlees langs je tafel komen met de vraag of je ook een stukje wilt. Erg lekker en je kijkt toe hoe het vlees gegrilt wordt. Zeer naar mijn smaak dus, maar het kon veel goedkoper. Dat heb ik dus deze avond gevonden. En daarna weer vroeg naar bed.

23 juli

Ik was weer op tijd wakker. Om 8.30 zat ik in de eetzaal waar ze gelukkig brood (bijna bruinbrood) kaas en ham hadden met sinasappelsap erbij. Ook lagen er brownies, die heb ik dus gepikt voor later op de dag.

Eerst wat rondgelopen om de omgeving te verkennen waarna ik op de bus ben gestapt naar de watervallen. Dit was goed te doen en kost maar 1.85 per rit. De entree van het park is echter wat anders. Lokale bevolking betaald 2.50, maar buitenlanders betalen 20.00, maar ja, van toerisme moeten ze leven.

Je wordt weer in een bus gelaten nadat je door een infocenter bent gegaan, en kunt op diverse plekken uitstappen waaronder 1 waar je kunt fietsen en raften en zo. Ik ben verderop uitgestapt waar ze schattige beertjes-achtige beesten hadden die wild moesten blijven en niet geaait of gevoerd mochten worden. Maar ja, luisteren ho maar. De beesten reageren dus op elk gekraak van een plastic zak.

Over een houten plankier door het oerwoud gelopen en veel van onze huiskamer planten in het wild gezien. Daar blijf ik me over verbazen. Erg mooi en vooral veel gezonder als bij ons in de huiskamer.

Vervolgens een pad van 1.2 km gevolgt om de watervallen te bekijken. En toen viel dus door 3 maanden droogte een uitstapje in het water! Ze zijn praktisch droog gevallen! Toch maar doorgelopen naar het eind waar toch nog een zeer spektaculair hoefijzer zijn water spuwt. Ongeveer vergelijkbaar met Niagara watervallen. Had ik al gezien, maar ja, blijft toch indrukwekkend.

Het voordeel van de droogte is dat veel vlinders de bedding hebben overgenomen. Ze komen in alle kleuren voor, zelfs doorzichtig. Heel mooi. En in de poelen die zijn ontstaan kun je nu de vissen dien. Afgelopen lente heb ik vissen in asiel genomen waaronder algeneters. Als die 2 van mij net zo groot worden als deze (30 cm), dan passen ze niet meer in de bak.

s Middags heb ik onder een boom een dutje gedaan met om me heen ekster-achtige vogels met een blauwe vlek boven hun ogen en een kuifje. Daarna met de bus terug naar Foz en vroeg gegeten en om 21.00 in slaap gevallen. Toch nog moe van de reis denk ik.

maandag, juli 24, 2006

22 juli

Op je 1e vakantiedag om 6.00 uur ópstaan is erg vroeg. Maar we mochten dan ook naar Brazilie. Om 7.00 uur ontmoeten we onze reisgenoten op Schiphol en konden we onze koffers inleveren. De stoelen hadden we al gereserveerd via internet. Handig. Dus hadden we veel tijd over om nog koffie te drinken met mijn ouders en de vrouw van Mathieu.

Daarna zijn we in de file gaan staan om door de douane te mogen en hebben we vast Reales gekocht. Het was dus snel tijd om in te stappen voor onze vlucht naar Sao Paulo. Het voordeel van vliegen met de KLM is dat alles wat ruimer is en goed geregelt. Iedereen heeft een eigen beeldschermpje met een hele databank aan films en muziek en spelletjes. Vervelen is dus moeilijk en het boek dat ik gereserveerd had voor de vlucht heb ik niet eens aangeraakt.

We kwamen precies op tijd aan, 16.45, en waren zo door de douane en de koffers kwamen ook al snel. Wij domme hollanders deden of we niet wisten hoe we moesten lopen en mochten dus voor de scanners langs. De 3 hollandse kazen zijn dus niet ontdekt.

Piet stond ons al op te wachten. En die had haast omdat de mannen nog 8 uur met de auto moesten. Ik ben dus met ze mee gelopen om ze uit te zwaaien en afscheid van Patrick te nemen. Later sms-de hij dat ze om 2 uur s nachts aangekomen waren en dat de rit koud en spannend was geweest.

Zelf ben ik in de rij gaan staan om mijn rugtas weer in te checken voor de volgende vlucht. Alles gaat daar op zijn jan boeren fluitjes, dus zo heb ik weer wat tijd door gebracht. Ik moest immers tot 23.00 wachten voor mijn vlucht ging. Het was moeilijk om wakker te blijven, dus wat rondgelopen, en me bijna het dubbele laten betalen bij de McDonalds voor wat patat.

Gelukkig ging de vlucht op tijd en stond er iemand op me te wachten zoals afgesproken. Uiteindelijk lag ik rond 1.00 uur s nachts in bed. Bijna 24 uur nadat ik ben opgestaan.

maandag, juli 17, 2006

Tickets

De tickets zijn binnen! Het gaat dus echt door. Zaterdag moeten we al om 7.00 uur op het vliegveld zijn. Als alles goed gaat vertrekken we om 10.00 uur naar Sao Paulo.

Die tickets stellen tegenwoordig ook niets meer voor. Alles gaat per computer, als je tenminste vliegt met een rijke maatschappij als de KLM. Vroeger kreeg je dan zo'n kartonne kaartje als bewijs, en dat moest je inleveren als je naar binnen wilde. Tegenwoordig krijg je nog net een uitdraai van de printer met daarop de tijd en vluchtnr., en het nr. van je ticket. Daar moet je het mee doen.

Gelukkig is de maatschappij waar ik mee vlieg in Brazilie nog wel ouderwets. Daar heb ik nog de oude vertrouwde kartonnen tickets van gekregen.

Nog 5 nachtjes slapen!

maandag, juli 10, 2006

Libelle

Nee, niet het blad. Dat lees ik ook wel, want mijn moeder is lid. Maar vandaag een levende. Meestal vliegen ze zo snel weer weg dat een foto maken niet lukt. Maar deze bleef hangen aan de bamboe onder het balkon, en toen ik terug kwam met de boodschappen zat hij er nog.


We hebben ze ook in het geel en blauw. Dit is een gewone kleine libelle, maar vaak hebben we ook die hele grote van wel 10 cm of meer. Die lijken heel erg op een helicopter. Nuttige beestjes, want ze eten grote hoeveelheden muggen. Ze mogen zich dus permanent vestigen op ons balkon!

Op de foto zie je de vleugels niet meer zo goed omdat ik de foto kleiner heb gemaakt voor internet. Zonde, want juist de vleugels zijn erg mooi. Toch nog maar even een uitsnede gemaakt, want ik wilde jullie de vleugels niet onthouden.

Zondagochtend ontbijt

Het is denk ik begonnen met zijn facinatie voor bierbrouwen. Daar heb je natuurlijk graan voor nodig. Vandaar uit ga je je vanzelf afvragen wat je nog meer kunt doen met graan. Dus in de graancircels werd dat graan al driftig verzamelt.

Vorig jaar kwamen we in Zweden een veldje met graan tegen en de bijbehorende boer. Van hem mochten we wel voor eigen gebruik plukken. Maar dat moet dan ook nog schoon gemaakt worden voor gebruik, en dat valt niet mee. De woorden 'het koren van het kaf scheiden' zijn niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk genomen erg moeilijk. Het voorraadje Zweeds graan werd dus ongesheiden maar weer weg gegooit.

Bier werd al gebrouwen, maar brood moest toch echt ook gebakken gaan worden, vond hij. Dus maar een pak (biologisch meergranen) meel gekocht. Hier is hij zo'n beetje de hele winter mee bezig geweest. De eerst baksels waren eetbaar, maar zeker voor verbetering vatbaar. Gestaag kreeg hij het onder de knie.

Zoals de meeste wel weten blijft brood tegenwoordig lang vers omdat er broodverbeteraar inzit. In dat van Patrick zit dat niet. Dus maakt hij afgepaste portie's die we op zondag opeten. Gisteren had hij perongeluk iets te veel meel gebruikt, en het gist met warm water toegevoegt. Maar het resultaat mag er zijn. Erg lekker brood wat er zeer professioneel uit ziet. Doe hem dat maar eens na!

En ik? Ik geniet er van!

ps: hij bakt ook erg lekker koekjes van het meergranen meel!


Snijbiet

Nog even een foto gemaakt van de snijbiet. Zie je tenminste dat ik niet lieg over al die leuke kleurtjes.

donderdag, juli 06, 2006

Patrick's locatie per satelliet

Leuk, dat surfen op internet. Werd door mijn broertje gewezen op de site http://maps.google.com , dan kom je op een pagina van google waar je naar sateliet-foto's kunt kijken van over de hele wereld. Ons huis staat er nog niet in, maar gek genoeg wel het gehucht Ritapolis, waar Patrick zijn vakantie gaat door brengen.

Het werkt heel makelijk. Open een nieuw venster en typ de link in de adres-balk. Dan kom je (natuurlijk) bij de amerikaanse kaart uit. Als je in het zoek-balkje het volgende typt: ritapolis brazil en vervolgens op de knop search duwt, krijg je een grijs scherm. In dat grijze scherm staat rechts-boven een knop satellite. Klik daar op, dan krijg je foto's vanuit de ruimte. Aan de linkerkant van de foto zit de zoom functie. Net zo lang klikken op de + totdat je het door jou gewenste beeld krijgt.

En, zou jij ook je vakantie daar door willen brengen?

dinsdag, juli 04, 2006

Internationaal rijbewijs

Hebben we eindelijk mooie pasfoto's van Patrick, hebben we ze niet bij ons. Vroeger hoefde er namelijk geen foto in het internationaal rijbewijs. Dus zijn we die maar weer even gaan maken, want op en neer rijden van Mijdrecht naar Amstelveen vonden we ook geen optie.

We hebben er meteen een gezellig avondje van gemaakt. Patrick had nog een nieuwe broek nodig en we vonden ook nog schoenen die hem aanstonden, dus hij is er weer klaar voor.

Inmiddels zijn de malariapillen ook binnen en heb ik van mijn broertje zijn oude afritsbroek gehad. Langzaam ben ik begonnen om de bagage klaar te leggen, want tussen het sluiten van het bedrijf op vrijdag en het vliegen op zaterdag zit erg weinig tijd. Het blijkt dat we om 10.00 uur 's ochtents vertrekken en de KLM verwacht dat we 3 uur van te voren aanwezig zijn. Moeten we nog vroeg ons bed uit ook op de 1e vakantiedag! Het pakken moet dus gewoon eerder klaar zijn.

Moestuin

Ook het nieuws dat de groentetuin achter de timmerfabriek wat te klein werd naar Patrick's zin, is inmiddels wel bekent. Samen met Astrid van Oostrom en Johan den Braber heeft hij nu achter Motel Mijdrecht een stukje grond gehuurt van 5 x 20 mtr. Dit was met zijn verjaardag al bekent, dus konden we hem de benodigheden voor een moestuin kado doen.


Inmiddels heeft dit geresulteerd in een enorm overschot aan sla en andijvie. Ook de snijbiet (een erg leuk blad-gewas met leuk gekleurde stelen in rood, roze, geel, oranje en wit. Helaas zie je dat niet zo goed op de foto hiernaast.) doet het erg goed en de gewone bietjes zijn ook al teveel. We gaan dus nergens meer op bezoek met lege handen.

Met de lokatie hebben we erg geboft. We zijn de een na laatste voor de dijk. Dus als we met grote of zware spullen komen kunnen we om rijden en op de dijk parkeren. Hoeven we alleen het taluud nog maar af en we zijn er. Daarnaast heeft de eigenaar een pomp op de sloot aangesloten zodat we met een slang kunnen sproeien ipv met een gieter op en neer naar de sloot. Ideaal met dit warme weer.


En gelukkig zijn de buren ook heel aardig. De meeste hebben net als wij alles tegelijk uit gezaait en hebben dus over. Er worden volop plantjes en oogst uitgewisseld en natuurlijk veel tips en trucs. En het is extra boffen dat de buren aan alle 3 de kanten uit de kwekers-wereld komen. We leren dus extreem snel bij.

Onze tuin strekt zich uit tot het eind van het houten looppad. Het blauwe schuurtje en het kasje zijn van de buren. Onze achterkant loopt gelijk aan de achterkant van beide bouwwerken. In de verte zie je de tuin van de achter-buurvrouw. Aan weerszijde van de loopplank staan onze groenten hun best te doen. Rechts op de voorgrond staan 3 pompoenen, en daarvoor, niet zichtbaar, nog wat kruiden en bloemenzaad. Het braakliggende stuk daarachter is inmiddels ingezaait met boerenkool en spruiten. En in de verte staan div. bonen en tomaten.

Aan de linkerkant eerst de koolrabi en snijbiet. Dan de reeds jaren besproken aardappelen (gisteren onze 1e oogst) en vervolgens ui, bietjes, bloemkool en worteltjes. Daarna komen de div. soorten sla en andijvie en vervolgens nog meer bieten, peultjes, kool en radijs. Meer dan genoeg dus. Dit alles is aangekleed met zonnebloemen, tamme blauwe wingert en calendula. Alleen het graan voor het bier van Patrick ontbreekt. Helaas ;)