Een bouwbedrijf heeft veel zaagsel als afval produkt, mot genaamt. Eigenlijk valt dat onder chemisch afval en moet je het voor veel geld laten afhalen door een speciaal verwerkingsbedrijf. Maar boeren willen het ook graag hebben. En die moeten het weer voor veel geld kopen bij bedrijven die daarin gespecialiseerd zijn. Je raad het al, Dagobert Duck voelt zich bekocht, dat moet beter kunnen. We hebben dus al jaren een goede overeenkomst met een lokale boer. Wij slaan de zakken met mot op de werft op, hij komt ze eens in de zoveel tijd gratis afhalen. Goeie deal dus.
Waarom dit verhaal? Gewoon, omdat dezelfde boer een mesthoop heeft. En zoals je net hebt kunnen lezen is dat nu net een grondstof die wij sinds dit jaar nodig hebben. Zoals wij altijd mot teveel hebben, heeft een boer altijd mest teveel. Mooie gelegenheid om dus weer een goeie deal te sluiten.
Na kerst hebben we dus een aanhanger mest opgehaalt. Terwijl Patrick de volle aanhanger kruiwagen voor kruiwagen weer leeg reed op onze volkstuin, heb ik me ontfermt over het verdelen van de mest en het maken van een begin met het spitten. Patrick heeft er speciaal een spitvork voor aangeschaft.
Het was een koude en vochtige dag, maar na een uurtje had ik het zeker niet meer koud. Uiteindelijk zijn we zo'n 2 uurtjes bezig geweest en lag de mest erop. Het spitten was natuurlijk nog lang niet af, maar het was dan ook vakantie. De week na oud en nieuw is Patrick elke dag zo'n 1,5 uur aan het spitten geweest. Het ligt er nu eindelijk mooi bij. Nu nog het nieuwe hekje tussen de buurman en ons bouwen.
Oja, Patrick heeft wel alvast wat crocussen en tulpen geplant.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten