Barcelona zondag

Wat is het leven toch slecht. Mijn moeder wilde niet, dus "moest" ik met mijn vader mee op zakenreis naar Barcelona. Wat vervelent toch.

Maar eerst hadden we op vrijdag nog een verlate nieuwjaarsreceptie met vergadering en met een 'moord'-diner wat laat werd, en een zaterdag om mijn zaken te regelen wat lang duurde omdat ook de auto nog besloot stuk te gaan. Dus toen ik eenmaal op het akelig vroege tijdstip van 7.00 uur zondagochtend in het vliegtuig zat, was ik wel moe. Ik ben bij aankomst in ons hotel dan ook eerst even gaan slapen. Papa moest meteen aan de slag, dus ik had het rijk alleen.

Vervolgens ben ik de stad in gegaan, en heb meteen maar een van de panden van Gaudi bekeken, Pedrales. Dit is een apartementen complex, wat voor zijn doen vrij rustig gebouwt is, maar wel met alle volgens zijn filosofie ontwikkelde technieken. Zijn filosofie: de natuur is mijn meester. Of te wel, je kunt een saaie kolom neer zetten, maar ook de vorm van een boom gebruik als noodzakelijke steun. Natuurlijk gaat het veel verder dan dit, maar dat gaat te ver om hier uit te leggen. Het beste advies: ga er zelf heen en geniet. Op zolder hebben ze een hele uitgebreide tentoonstelling over zijn werk en de achtergrond daarvan. Tevens hebben ze op een van de verdiepingen een apartement opengesteld in ingericht op de manier waarop het toen ook was. Je krijgt dus een zeer goed beeld van het leven van toen in een pand als dat. Een goede keus dus om met dit pand te beginnen.

Hierna besloot ik een rondje door de stad te rijden op de bovenverdieping van de toeristenbus. De beste manier om een stad te zien tenslotte. Wordt ik gebeld door mijn vader, ze blijken te spijbelen van het openingsdiner en zijn in de stad op de Ramblas, of ik ook kom? Natuurlijk kom ik! We hebben dus gezellig met zijn zevenen tapas gegeten in de stad. En ik maar denken dat ik de hele trip alleen mijn avondeten bij elkaar moet scharrelen.