Zoals jullie weten bakken wij op zondag ons brood met het meel van de molen. Dat is ambachtelijk gemalen, en komt veelal bij biologisch boeren vandaan. Als je daar komt heeft de molenaar meestal wel tijd om ook de molen van binnen even te laten zien.
Dit jaar moesten de maalstenen weer opgeknapt worden. Dan wordt de bovenste steen op zijn kant gehezen, en bikken ze de ribben van de onderste steen weer scherp. Een mooie gelegenheid om de stenen eens goed te bekijken.
Verder is het leuk om te zien dat een molen eigenlijk een 'simpel' bouwpakket is. Alle onderdelen passen als een puzzel in elkaar en zitten alleen maar vast met een pen- en gatverbinding. Meer is het niet. Onze molen komt oorspronkelijk niet hier vandaan. Vroeger stond er een ander. Om tijdens de verhuizing de puzzelstukjes niet door de war te laten raken, hebben ze alle verbindingen genummert, een veel gebruikt truukje in die tijd. Dat ging simpel door het inhakken van romeinse cijfers met een beitel.
Op het moment dat ik er was draaide de molen met maar 2 zeilen opgespannen. De wint werd echter steeds minder, dus werd de molen stilgezet om de 2 andere zeilen ook op te spannen. Aan de achterkant van de molen hangt dan ook een lang en dik touw dat helemaal naar de nok van de molen gaat, om daar de draaiende delen los te koppelen. Een kind kan de was doen. Je moet alleen geen hoogtevrees hebben, want je moet nog wel even in de wieken klimmen om de zeilen goed te bevestigen. 
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten