Om de een of andere reden trekken kloosters mij altijd aan. Ik wil ze graag bekijken. Ik denk dat dit is omdat ik altijd de tuinen met de galerij erom zo mooi vindt. In deze groeien sinasappelbomen, en de irissen staan al in bloei. Er wonen, dat zou ik absoluut niet willen, en ook niet kunnen. Veel te spartaans en koud, en al die regeltjes waar je je aan moet houden. Niets voor mij.
Dit klooster is begonnen als kasteel. De koningin vondt het klooster belangrijk en bouwde dat dus aan haar kasteel. Na haar dood moest het kasteel gedeelte afgebroken worden, daar is dus niets meer van over.
Door haar bemoeienis traden in dit klooster vooral rijke en belangrijk meisjes in. Dit zie je vooral terug door de hoeveelheid muurschilderingen van goede kwaliteit die overgebleven zijn. Verder is er een vrij grote kunstschat, en zijn er uitzonderlijk veel verbouwingen geweest. Ook hier is afkomst en geld dus toch niet ondergesneeuwt.
Het was nog opschieten om op tijd in het hotel te zijn voor de bus naar het vliegveld. Maar ook dat is weer gelukt. We bofte nog, want net voor wij zouden vertrekken is er een ongeluk met een ander vliegtuig gebeurt. Hierdoor was 1 van de 2 stijgbanen afgesloten. Dit koste ons ongeveer 10 minuten vertraging. 's Avonds was dit al veel langer. Mijn vader had door het ongeluk maar liefst 1,5 uur vertraging opgelopen. Dat had voor mij niet gunstig geweest. Want na dit leuke uitje begon het dagelijks leven al weer. Ik was om 19.15 thuis, en om 19.45 stonden de eerste leerlingen al weer op de stoep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten