09 augustus

De aansluiting met de bussen ging zo voorspoedig dat ik uiteindelijk 1 uur vroeger was dan geplant. Maar dat gaf me de mogelijkheid om nog even wat te eten te scoren, want dat had ik niet in de bus. Toen Patrick kwam om 19.30 was het wel heel fijn om hem te zien.

Bij aankomst in het huisje waren de 3 van den helders ook nog op en Piet was op visite. Erg leuk om ook hun te zien. Patrick had al laten weten dat de sfeer geweldig gezellig was, en dat bleek meteen.

Deze ochtend gingen de jongens gewoon werken, en ik heb besloten mee te gaan. Ze zetten de wekker op 6.00 uur en staan meteen op. Bikkels. Dat viel wel tegen voor mij. Allemaal hebben ze een eigen taak in de ochtend, dus nog geen 20 min. zitten ze in de auto op weg naar het werk. Onderweg wordt er een stucadoor opgehaalt die hun helpt, en na 20 min rijden over een weg wat eigenlijk een zandpad is met een heel mooi uitzicht over de bergen en dalen, gaan ze aan de slag. De jongens van Maria hebben de specie, of wat ze die dag ook nodig hebben al klaar.

Roy ging verder met stucen, Patrick ging de ruimte tussen de muren en het dak afwerken, en Mathieu en Paul gingen de buurvrouw Toos (een naam die de mannen haar hadden gegeven, ze bleek Nellie te heten) een nieuwe kookplaats maken. Erg gaaf zo`n kookplaats, dus de benodigde onderdelen nemen we mee naar NL voor in onze tuin achter de timmerfabriek. Echt iets te doen was er voor mij niet. Ik heb dus voor Mathieu wat stenen gesjouwt, en verder wat rondgekeken.

Later die ochtend kwam Maria voor het eerst kijken naar haar nieuwe huis. Ze was helemaal in tranen toen Johanna haar gebracht had en het voor het eerst zag. Ze is en denkt dus als een Braziliaanse, en die mensen weten in 3 weken tijd net de fundering en vloer van het huis te leggen. Maar de jongens hadden het dak al af en waren bijna klaar met het stucwerk aan de binnenkant. Het is mooi om te zien hoe blij zo`n iemand is met dat huis.

Daarna ben ik met Piet in een oude ijzermijn wezen kijken. Daar wordt nog in gemijnt, maar wel minimaal. Dit gaat nog zoals het bij ons een paar eeuwen geleden ging. Gewoon een stang tussen het gesteente slaan en een stuk wand wegtrekken, dit allemaal met de hand. Ongeloofelijk. En ook nog door iemand die wij met pensioen zouden sturen. Wat hebben we het toch luxe.

In de middag ben ik met Johanna mee naar huis gegaan, kon ik even een draai was doen. Dit was wel nodig na al dat gereis. Verder heb ik rustig aan gedaan, en gewacht tot de mannen om 16.00 uur naar huis kwamen. Vervolgens lekker met elkaar op het terras genoten, en `s avonds met z`n allen naar de pizzaria in San Jao del Rei. Erg lekker en gezellig.