Sabi Sands vervolg

Voor de ochtend-drive wordt je om 05.30 uur wakker gemaakt. Erg vroeg. Ondanks dat het een prachtige zonsopgang was, hebben we weinig gezien. Alleen een paar buffalo's en wat vogels. Maar door de kou van de vorige dag was de natuur wel heel mooi. Het was zo helder dat we de bergtoppen in de verte konden zien.

De middag-drive was veel beter. De nieuwe gasten waren nog niet gearriveerd, dus hadden we een prive-drive. Alleen de ranger en tracker, en een nieuwe medewerkster van de lodge zaten bij ons in de auto. Dus mochten wij vertellen wat we het liefste wilde zien. En dat is natuurlijk een kill door een katachtige.

We hebben een luipaard gevonden, black genaamt, die uit was op een impala. Heel mooi om te zien hoe ze dat aanpakt. Vol gedult en uit het zicht blijvend. Proberen om rekening te houden met zowel de wind als de zon. Op sommige momenten ziet ze er heel aaibaar en lief uit net als onze huiskat Scoobie, maar op andere momenten wordt je er weer aan herinnert dat ze echt gevaarlijk is. Ik weet nu ook waar de benaming tijgersluipgang vandaan komt voor die onhandige manier van voortbewegen die ze in het leger doen. De kat-achtige beheersen die vorm van lopen met je buik over de grond tot in de puntjes.

Slim zijn ze ook. Telkens als wij de motor van de auto starte om te verplaatsen voor beter zicht, maakte zij gebruik van het geluid om dichter naar de impala's toe te gaan. In het begin dacht Patrick dat wij haar stoorde in de jacht, maar niets was minder waar, we werden gewoon gebruikt als dekking.

Helaas heeft ze de kill niet weten te maken. Uit eindelijk kregen de impala's haar door en was de jacht van ruim 1 uur dus voor niets voor haar. Later die avond hebben we nog wel een luipaard gezien met meer geluk. Helaas hebben we haar jacht niet kunnen volgen. Onderweg terug naar de lodge hebben we nog een bushbaby gezien. De springen maar liefst 5 mtr van boom naar boom.

De volgende ochtend hebben we de ochtend-drive nog mee gemaakt voor we weer weg moesten. Nog een laatste leeuwin en olifanten, en het zat er weer op. Dit kon ik nog wel weken achter elkaar doen.