De laatste dagen in Sabi Sands

We moesten door, naar onze laatste stop. Helaas. Maar eerst hebben we 's morgens een bezoek gebracht aan de Olifant Sanctuary. Daar hebben ze 2 mannetjes olifanten die gebruikt worden voor educatie. Je mag ze dus aanraken en voelen. Geleid door de verzorger voel je het verschil van de huid op de slurf of de oren. Je voelt de voetzolen die gebruikt worden om boodschappen door de grond te zenden. Je krijgt uitleg over de klieren die net onder de ogen zitten, dat die gaan druppen als de olifant stres heeft. En daarna mag je een rondje rijden op de rug van de olifant, wat ik natuurlijk gedaan heb. Jeetje, paardrijden is er niets bij. Je zit echt heel hoog, en je benen zitten zo wijd uit elkaar dat je vast knijpen aan de rug van de olifant geen optie is.

Daarna door gereden naar onze laatste lodge. Die ligt in een gedeelte waar een aantal farmers hun hekken neergehaalt hebben, en zich hebben aangesloten bij het Krugerpark. Eigenlijk zit je dus op prive-terrein. Het verschil is dat Kruger een aantal geasvalteerde wegen heeft met veel bezoekers, en je soms het gevoel krijgt dat je in de Beekse bergen bent. Hier, in Sabie Sands, zijn geen geasvalteerde wegen, en heel weinig mensen. Het echte 'je bent in het wild' gevoel dus.

Ook hier hebben we weer een prachtig huisje voor ons zelf, zoals altijd riet gedekt. Maar het belangrijkste is, we gaan op game-drive met een ranger en een tracker. We mogen 4x mee, beginnent bij aankomst. En we boffen, we komen niet 1 neushoren tegen, maar wel 5 in een groepje. En 2 daarvan vonden het nodig in ons bijzijn eens uit te vinden hoe sterk ze zijn. Een vriendschappelijk partijtje worstelen was het resultaat.

Daarna zijn we naar een plek gereden waar de vorige dag een buffel was gevelt door leeuwen. Zo'n dier is zo groot dat ze het niet helemaal op kunnen en het dus achter laten voor andere. Nu zaten er ook een leeuw en zijn vrouwtje voor een maaltijd. En de gieren zaten al te wachten in de bomen tot ze er bij konden. Als of je naar de film Junglebook zit te kijken.

Helaas voor de leeuw was er een groepje buffels onderweg, en die dieren blijken wraakzuchtig te zijn. De gids vertelde dat de meeste leeuwen gedood worden door buffels. Vooral als leeuwen een buffel opeten, daar zijn ze het gewoon niet mee eens. In ons geval kwam het neer op een show van naar elkaar grommen en stoer doen. Echter, een leeuw vindt voedsel zo belangrijk, dat laat hij zich echt niet afnemen. En deze buffel besloot dat het het gevecht niet meer waard was. Dus vertrok hij weer met zijn vrienden. Heel indrukwekkent om te zien.

Onderweg hebben we nog een tijdje vertoeft midden in een kudde olifanten. Ze waren overal om ons heen. Inmiddels is er lang genoeg niet gejaagt in die omgeving, dus voelen ze zich voldoende op hun gemak. Hierdoor konden we toekijken hoe een babyolifant van een maand of 2 gezoogt werd door de moeder. Uiteindelijk was de kudde ons voorbij getrokken toen er nog een laat komer uit de bosjes kwam. Die had niet helemaal door het de vork in de steel zat en dacht dat wij hem probeerde af te scheiden van de groep. Oren wijd en luid trompetterend in gestrekte draf naar de groep toe. Zodra hij ons gepasseerd was kwam hij meteen tot rust. Het 'gevaar' van de kudde verliezen was geweken. Wat mooi om te zien.

Tijdens zonsondergang wordt er een plek opgezocht waar we veilig uit de auto kunnen voor een sundowner. Een drankje en een hapje dus. Waarna het ook echt donker is en we nachtdieren kunnen spotten. Deze nacht was het rustig, dus hebben we aandacht besteed aan de sterren. Het blijft prachtig hoe goed je hier de melkweg kunt zien. De avond wordt besloten met een diner bij het kampvuur met licht van lantaarns. Helaas bleek het vanavond het winter te zijn, het was heel erg koud. Gelukkig kregen we allemaal een deken om ons warm te houden.